rozdział 2: Wali mnie to

-Liaś!- wrzasnęłam i zarzuciłam mu się na szyję.

-Jula tęskniłem- odwzajemnił uścisk. – na co się zapisałaś?

-Jeszcze na nic- zaśmiał się. No to może wyjaśnię wam skąd znam Liama. Było to jakiś rok temu, razem ze swoją rodziną przyjechał do miasta. Balowaliśmy razem i tak się stało, że też się zaprzyjaźniliśmy. Jest bardzo miły i potrafi pomóc. Pamiętam jak mu powiedziałam o moich zdolnościach zareagował całkiem normalnie i wyznał, że też potrafi podobne rzeczy. Ale później wyjechał. – a właśnie poznaj Agatę- wskazałam na mojego duplikata.

-Ona wygląda jak ty- przesłałam mu myśl no co ty?- nowa moc- no pewnie. Wybuchnęliśmy śmiechem. Stanęliśmy obok tego bruneta, którego zaczęłam nazywać palantem. I czytałam jakie są zajęcia dodatkowe: plastyka, muzyka, szermierka, biegi, teatr, szachy, literatura, taniec, jeździectwo. Ja pierdole gorzej chyba nie może być. – Li co wybierasz?- spojrzałam na ciemnego blondyna.

-Biegi, muzyka, literatura. Są jeszcze wolne?- uniósł pytająco brew. Chris sprawdził na kartce, a potem przeniósł na nas wzrok.

-Tak, a ty Jula co wybierasz?

-Plastyka, biegi, taniec

-Ja też, ale zamiast biegów chce muzykę- usłyszałam za sobą- będziemy się widywać częściej- usłyszałam tuż nad uchem. – siemka Li- przybił żółwika z moim przyjacielem.

-Okay zapisałem was możecie już iść- w trójkę poszliśmy pod drzewo. Po chwili podeszło jeszcze jakiś 3 chłopaków, Aga, Carol i El. Siedzieliśmy i gadaliśmy.

-Boże jakie nudy. Zabawię się- pomyślałam.

-Nie waż się- ostrzegła mnie Agata. Wstałam i ona też, stałyśmy naprzeciwko siebie.

-Bo co mi zrobisz?! Mam większą moc- odgryzłam się.

-Jestem starsza

-No i? Wali mnie to co mówił tata i mama. Nie będziesz mi rozkazywać! Zrobię co mi się żywnie podoba- zniknęłam.

*Agata*

Małpa. Zrezygnowana usiadłam obok Liama. Nie znoszę kiedy jest tak uparta. Wszyscy patrzyli na mnie jak na idiotkę.

-Coś się stało?- uniosłam jedną brew.

-Co to było?- zapytał chłopak w lokach i zielonych oczach. Ubrany w czarne rurki i szarą koszulkę.

-Ich moc. Używają telepatii- wyjaśnił Liam, a on skąd wie? Ma moc jasnowidzenia?- przyjaźnię się z nią to wiem- uniósł ręce w geście obronnym. Aha czyli dowiedział się przez łóżko. Nie mówię tak, bo jestem wściekła, ale znam życie. Mam jej po dziurki w nosie. El objęła mnie ramieniem i oparła głowę o mój bark.

-Nie martw się, wszystko się ułoży- pocieszyła mnie Caroline.

-Wszyscy uczniowie proszeni są na boisko szkolne- usłyszeliśmy znowu głos dyrektora. Wzięłam głęboki oddech i wstałam.

-Idziecie?- przytaknęli, a potem całą ósemką poszliśmy na szkolne boisko. Była tam masa ludzi.

-O tu jesteś!- złapała mnie za bark jakaś dziewczyna. Teraz stała naprzeciwko mnie, była brązowooką nastolatką o długich, kręconych blond włosach. Ubrana w niebieską sukienkę z dużym dekoltem, przyozdobionym koralikami. W uszach miała złote kolczyki, a po jej poważnej minie można było wywnioskować, że jest królową szkoły. – jak jeszcze raz odezwiesz się tak do mojej przyjaciółki to wydrapię ci oczy- warknęła. O co jej chodzi? Nie rozmawiałam z żadną dziewczyną i nikogo nie obrażałam. Jestem miła, nie mogłabym… Jula Grrr .

-Ja nikogo nie obrażałam

-Tak? A kto pytał, czy koń mnie kopnął w buzię?- skrzyżowała ręce na piersiach dziewczyna o jasnej karnacji i zaczęła teatralnie wywijać głową.  Jej włosy były długie, kręcone i rude; grzywkę miała na lewej stronie, a jej oczy były tego samego koloru co blondynki. Ubrana w krótkie szorty, które były zakrywane przez kremową tunikę na ramiączkach. Na obu dłoniach miała bransoletki.

-Moja siostra bliźniaczka- chciałam odejść, ale mnie zatrzymała.

-Jeśli jeszcze raz…

-Odpuść sobie Su – powiedział przez zaciśnięte zęby Liam. Dziewczyny teatralnie przewróciły oczami i poszły dalej. – nie przejmuj się one zawsze są takie- dzięki przesłałam mu myśl, a on się tylko zaśmiał. Dołączyliśmy do reszty, która już siedziała na trybunach. Ten brunet, którego moja siostra nazywa „palant” flirtował z Susan.

-W waszych pokojach są już plany zajęć i wasi magiczni pomocnicy, którzy są małymi istotkami ze skrzydłami i są odzwierciedleniem was samych. Oczywiście ci którzy uczą się tu kolejny rok, mają już swoich pomocników. Aha poproszę jeszcze Agatę i Julię Adams do mnie do gabinetu. – Ale po co mam tam iść?

-Dowiesz się, a i nie martw się- odpowiedział mi tą samą metodą, którą porozumiewam się czasem z bliźniaczką. – możecie się rozejść- wstałam i szłam do pokoju razem z resztą, która postanowiła mnie odprowadzić.

-Już coś zmalowałaś?- zdziwił się loczek.

-Nie, to pewnie Jula, a jak wy się w ogóle nazywacie?- powiedziałam nieśmiało.

-Jestem Harry- powiedział lokaty i ukazał swoje słodkie dołeczki- to Louis- wskazał na chłopaka ubranego w koszulkę w paski- Niall- uroczy blondyn o niebieskich oczach- Zayn- „palant”- Liama już znasz, a wasze koleżanki?- jego wzrok powędrował na blondynkę.

-Jestem Caroline, a to Elena. Jesteśmy aniołami- zachichotały. Udałam się na dywanik. Szłam na pierwsze piętro budynku, stanęłam przed wielkimi, brązowymi drzwiami. Uderzyłam pięścią drzwi.

-Proszę!- pchnęłam prostokąt i weszłam do środka. W pokoju dominował kolor brązowy, ale był bardzo przejrzysty co zawdzięczał dużym oknom. Ściany pokoju były wykonane z paneli, tak jak podłoga. Na niej rozciągnięty był wzorzysty dywan, na którym postawione było mahoniowe biurko, skórzane krzesło obrotowe i czarny fotel. W rogu stała kanapa w panterkę. Był też kominek i meblościanka. Na   brązowe oczy. Ubrany w niebieskie spodnie z dresu i jasnoniebieską koszulkę polo z kołnierzykiem, przy którym były trzy małe, brązowe guziczki. W ręce trzymał okulary. – witaj, jesteś Agata?- wstał i uścisnął moją dłoń. Kiwnęłam głową „na tak”, a on się uśmiechnął- proszę siadaj- wskazał na skórzany fotel. Wykonałam jego polecenie- dzwonił do mnie wasz ojciec i mówił o waszej mocy. Jesteście najpotężniejsze we wszechświecie.

mahoniowym biurku stała złota plakietka „Mr Tomson” .Za fotelem należącym do zarządcy szkoły stał komputer. Na wspomnianym krześle obrotowym siedział siwawy staruszek o poczciwej twarzy. Miał zmarszczki od śmiechu i

-Właściwie to Julia jest najpotężniejsza. Osiągnęła już wszystkie poziomy swojej magii, a teraz tata kazał jej nauczyć się mojej mocy. I przepraszam, że się wcięłam.

-Nie szkodzi, a teraz uciekaj- zaśmiał się, a ja wyszłam i wróciłam do swojego pokoju. Po drodze spotkałam Susan i jej przyjaciółkę. Słyszałam jej myśli: „jestem najpotężniejszą istotą na ziemi. Nawet ta zołza mnie nie powstrzyma. Zayn będzie mój. I co to za kit, że ma siostrę bliźniaczkę?” . Mówiły o mnie i Julci. Zmęczona tym dniem wróciłam do pokoju, w którym siedziały anioły i chłopaki. Na moim łóżku siedział Louis, przysiadłam obok niego i wzięłam beżową kartkę do ręki i zaczęłam czytać mój plan zajęć: w poniedziałek mam: w-f, matematykę, j. angielski, latanie, chemię i fizykę; we wtorek: magia wody, telepatia, telekineza, w-f, magia światła, transmutacja; środa: uzdrawianie, kontrola pogody, mowa zwierząt, magia ziemi, w-f, jasnowidzenie, czwartek: empatia, matematyka, fizyka, chemia, j. elfów, latanie; piątek: literatura, szachy, teatr, w-f, latanie, j. zombie. Nieźle.

-Co wzięłaś na dodatkowe?- trącił mnie leciutko Lou.

-Literaturę, szachy i teatr, a ty?

-Teatr, biegi i muzyka- fajnie- dzięki- uśmiechnęliśmy się nawzajem. Na kolanach wylądowała mi mała wróżka.  

-A ty to kto?

-Jestem twoim pomocnikiem. Mam na imię Loket – zaśmiałam się.

-Miło cie poznać, jestem Agata- podała mi swoją malutką rączkę, którą lekko uścisnęłam.

-Jaką masz moc?- zapytał Niall.

-Razem z Julką mamy prawie wszystkie możliwe moce, oprócz metalu- jego myśli były takie: „oł Yeah jestem lepszy”

-Który poziom?- zapytał lokaty, który siedział na łóżku Caroline.- bo ja 4

-Ja mam dopiero 3, Julek osiągnęła już z każdego 5- każdy wydusił z siebie tylko „wow”. To troche dziwne, bo w normalnej szkole sobie nie radziła. Jest to troche dziwne. Po jakiś 2 godzinach rozmów chłopaki poszli do swoich pokoi. My natomiast gadałyśmy i czekałyśmy na Julkę.

-Nie możesz jej jakoś namierzyć?- zapytała Elena. Pokiwałam przecząco głową, potem porozumiewałam się z nimi myślami.

-Nie mam jeszcze dobrze wypracowanej techniki. Chce mi się już spać. Dobranoc

-Dobranoc- powiedziały obie w tym samym czasie. Poszłam wziąć prysznic i przebrać się w piżamę. Następnie położyłam się do łóżka, Loket ułożyła się obok. Zasnęłam. 

__________________________________

Jak wam się podoba? Na początku chciałam wam podziękować za 6komentarzy- jesteście zajebiste ;3 głosujcie w ankietach i dalej komentujcie- to dla mnie ważne!! Jak myślicie gdzie wybyła Julka?